Als we het over polyamorie hebben, spreken we vaak over “ethische polyamorie”. Waarom moeten we sowieso polyamorie op zo’n manier definiëren ? Je kan daar op verschillende manieren naar kijken. Eén van de redenen waarom polyamoristen daar graag naar verwijzen, is omdat ze vaak gelijkgesteld worden aan vreemdgangers. Wij krijgen vaak te horen : “Dat is toch gewoon vreemdgaan met toestemming ?” Het is helaas bijna alledaags geworden dat monogame partners elkaar bedriegen – het is één van de voornaamste redenen waarom mensen scheiden. Nochtans kan het emotioneel heel verwoestend zijn voor iemand in een relatie. Polyamoristen worden daar echt niet graag mee vergeleken. Eén van de basisprincipes van polyamorie is “consent” – onderlinge toestemming. Een non-monogame relatie met instemming van alle betrokken partijen – waarbij openheid en eerlijkheid voorop staat – is het tegenovergestelde van vreemdgaan. Wij zijn zeer gefocust op het niet opzettelijk kwetsen van partners, zelfs niet stilzwijgend of door dingen verbergen. Op zich houdt een term als non-monogamie enkel in dat iemand zich niet aan het monogame kader houdt, en technisch vallen dus eigenlijk ook vreemdgangers daaronder. Daarom wordt vaak het adjectief “ethisch” gebruikt, om duidelijk aan te geven dat het hier om open en geïnformeerde meervoudige relaties gaat.
Er zijn mensen die aanstoot nemen aan het adjectief “ethisch” omdat zij vinden dat polyamoristen zich elitair opstellen. Alsof hun vorm van non-monogamie de énige en ware vorm van meervoudige relaties is. Nu er meerdere strekkingen van non-monogamie beginnen te ontstaan, zoals bijvoorbeeld relatie-anarchie, ontstaat er meer protest tegen het gebruik van het woord “ethisch”. Daarom wordt er meer en meer over “consensuele polyamorie” gesproken. Het woord “consensueel” verwijst meer naar de geïnformeerde instemming (consent) en heeft dus een minder elitaire weerklank.
Er zijn nog meer redenen om de nadruk te leggen op ethisch gedrag. Dat heeft dan vaker te maken met het loslaten van hiërarchie, of zich niet meer vastpinnen op normatief gedrag, zij het mononormatief, gendernormatief, koppel-centrisch gedachtengoed. Daar zal ik in volgende blogposts nog dieper op ingaan.
